Lepas kejadian handbag putih tu.. Tak sangka pulak akan berlakunya kejadian yg lebih parah.. Handbag putih tu berjaya dijual kat kawan.. Pastu dia janji nk beli yg baru.. Setelah down ari tu sy kembali diberi harapan utk ada handbag idaman..
Malam sebelum agenda dia shopping buat kali terakhir sy dengan excited nya senaraikan handbag baru yg sy berkenan.. Bukan satu tp 3.. He being a genius suruh send gambar tru sms.. Memandangkan tu idea dia suh hantar tru sms, sy pon tak check samada dia dh tgk ke belum.. Esoknya seharian tanpa boleh dihubungi.. Bila boleh contact sy tanya dah tgk belum gambar.. Boleh dia tanya gambar apa.. Tgk kat mana.. Geram tak..
Obviously la dia beli handbag sy ikut selera dia.. Bila dia tunjuk mmg sgt2 la takde rupa dr 4 beg sy berkenan tu.. Frust toksah cerita la.. Paling frust sbb dia tk tgk pon gambar latest sy kirim.. Padahal mlm tu dia pon tahu betapa excited nya sy google gambar handbag.. N pls dont talk about appreciation.. Sy kot lg layak dihargai sbb dok rumah jaga anak2..
Tiap kali teringat benda ni.. Sy tk boleh nak elak drpd rasa frust sgt.. Nanti ada org kata sy mengada.. Org dah beli tu terima je la.. Ye sy mmg mengada.. Sbb sy akan gembira kalau benda tu mcm yg sy nak.. Kalau benda tu tk mcm yg sy nak.. Mcm mana mo gembira.. Lg frust ada la.. Ok turn on the pasrah mode.. Takpe la takde rezeki sy mo berhandbag cantik berjenama.. Asal en husband pulang dgn selamat sudah.. Sampai rumah sila tunaikan permintaan sy yg lain sebagai galang ganti tk dpt handbag..
0 comments:
Post a Comment